Wnioski:

Możemy się domyślać, że wysiłek na dystansie półmaratonu prowadzi do istotnych zmian w parametrach fizycznych oraz wpływa na subiektywną ocenę zmęczenia. Stąd też po takim wyścigu należy zaplanować odpowiednią strategię szybkiego powrotu do pełnej dyspozycji zdrowotno-sportowej. Powrót może zająć co najmniej 24h. Z własnego doświadczenia mogę stwierdzić, że apogeum subiektywnej oceny zmęczenia następuje dopiero w przedziale 24-72h od zakończonych zawodów.

Co ciekawe, żadna z wyżej wymienionych metod nie wpłynęła znacząco na polepszenie markerów krwi „uszkodzeń mięśniowych”. Schłodzenie (cool down) powszechnie stosowane przez biegaczy, zarówno tych amatorskich, jak i elitarnych, w niektórych przypadkach wykazywał wręcz negatywne skutki.

Jednak zarówno masaż jak i zimna kąpiel w subiektywnej ocenie zawodników pozytywnie wpłynęły na odczuwanie bolesności mięśniowej, co teoretycznie, może skutkować szybszą chęcią powrotu do treningu.

Praktyka:
Naukowcy sami zauważyli, że nie należy od razu wyciągać daleko idących wniosków, ponieważ ta interwencja ma kilka ograniczeń, a najważniejszym z nich jest czas. Interwencja została przeprowadzona jednorazowo i w wąskim obrębie czasu +/- 24h.

Sama metoda cool down’u wydaje się mieć w dalszym ciągu bardzo dobre podłoże naukowe. Na podstawie jednego przeczytanego artykułu na pewno nie należy z niej rezygnować. Warto jedynie zauważyć, iż to kwestia bardzo indywidualna oraz, że dobrze jest szukać różnych, innych aspektów regeneracji.

Effects of different recovery strategies following a half-marathon on fatigue markers in recreational runners
PLoS ONE 2018
Wiewelhove et. al.